,,Życie jest darem, a wygnanie szansą''

Drogi czytelniku, wyobraź sobie że nagle musisz opuścić miejsce, które kochasz i przenieść się do zupełnie innego świata, bo tego w którym żyłeś już nie ma. Dlaczego ? O losach uchodźców i okrucieństwach wojny, która zmusza do tułaczki po całym świecie, opowiada Kim Thuy, w swojej autobiograficznej powieści RU.

Kim Thuy to z pochodzenia Wietnamka. Niestety wojna, toczona na półwyspie Indochińskim przez niemal dwadzieścia lat zmusiła ją do emigracji. Dziś mieszka w Monteralu. W życiu zajmowała się różnymi profesjami. Była szwaczką, tłumaczką i adwokatem, a także przez jakiś czas prowadziła restaurację. ''Ru '' to jej debiut pisarski, niezwykle udany, bowiem książka została przetłumaczona aż na piętnaście języków.

,,Wietnam ogarnięty wojną widziany oczyma dziecka'' 

Autorka jest zaledwie kilkuletnią dziewczynką, kiedy w Wietnamie wybucha wojna, domowa. Po jednej stronie stoją komuniści a po drugiej Amerykanie i cały kapitalistyczny świat. Ta sytuacja jest trudna do zrozumienia dla niejednego dorosłego, a co dopiero kilkuletniego dziecka ! Bohaterka dorasta patrząc na śmierć swoich najbliższych. Życie w konflikcie zbrojnym wiąże się z wielką biedą i walką o przetrwanie. Każdy przeżyty dzień w ogarniętym wojną kraju to cud. W piekle jakim żyje dziecko, nagle pojawiają się anioły. To wolontariusze, którzy zabierają dziecko do Kanady. To dzięki nim bohaterka przeżyła, a my możemy korzystać z jej twórczości, która daje wiele wzruszeń i równie dużo refleksji...
Niestety, raj- jakim wydawałby się wyjazd z państwa ogarniętego wojną, rodził się w bólach. Wiele trudów związanych z adaptacją w nowym miejscu, bariery językowe, to tylko nieliczne z wielu problemów z jakimi musi zmierzyć się dziecko.

Wszystkie swoje uczucia autorka przelała na papier. W ten sposób powstała powieść- dziennik  o prostym tytule Ru. Ni mniej ni więcej, nazwa znaczy strumyk, drobne źródełko. Właśnie, to sama powieść jest drobna i oszczędna w treści. Przecież, aby wyrazić najważniejsze uczucia, tęsknoty czy ból nie potrzeba wielu słów. Ktoś kiedyś powiedział, że ''małe jest piękne'' W lekturze tego dziennika, wrażliwy czytelnik dostrzeże wiele piękna. Poetycki język, wzruszające, ale i momentami drastyczne opisy, powodują że książka ''chwyta za serce''. Autorka, dzięki swojej postawie i determinacji wzbudza podziw i może być wzorem dla niejednego z nas. Czasem, załamują nas drobne sytuacje, błahostki, podczas gdy bohaterce przyszło żyć w czasach wojny, samotności i wyobcowania.

Sądzę, że jeszcze nie raz będziemy mieli przyjemność spotkania z twórczością Kim Thuy. Piękna autobiograficzna powieść, zasługuje na uwagę. Jej objętość powoduje, że wystarczy godzina by ją przeczytać, ale jej treść pozostanie z nami na bardzo długo.
Za możliwość przeczytania egzemplarza recenzenckiego a dziękuję wydawnictwu :


Chciałabym was przerosić, za to że od jakiegoś czasu (chyba tydzień) nie byłam na waszych blogach. Chcąc napisać jakąś recenzję, muszę siedzieć w MC Donald's lub KCF, bo nie mam dostępu do internetu. Mam nadzieję, że we wtorek w końcu będę mogła spokojnie poczytać Wasze blogi i napisać notkę z nowego miejsca zamieszkania czyli- akademika ''Muchomorek'' w Warszawie. Pozdrawiam i liczę na Waszą wyrozumiałość 

Życie i rola kobiet.

 ,,Gołębiarki'' to książka polecana niemal przez wszystkich, od Jodi Picoult i Toni Morrison, po czytelników, którzy rekomendują ją, na formach poświęconych literaturze. Czy warto sięgnąć po książkę, która urzekła tak wielu ?

   

Już sama postać autorki, nie pozwala przejść obok książki obojętnie. Alice Hoffman to jedna z najbardziej poczytnych pisarek Nowego Kontynentu. Napisała ponad dwadzieścia powieści, dwa zbiory opowiadań oraz kilka książek o tematyce młodzieżowej. Sukcesywnie dostarcza pracy tłumaczom na całym świecie, gdyż jej książki znajdziemy w dwudziestu krajach. Co więcej, jej powieść,,Totalna Magia'' została zekranizowana, a w rolę głównych bohaterek wcieliły się Sandra Bullock i Nicole Kidman. Jeszcze większą sławę przyniosła autorce ostatnia powieść...

            Od wieków życie kobiet nie było usłane różami. To mężczyźni tworzyli historię, podczas gdy kobiety pozostawały w ich cieniu. Strzegły domowego ogniska, opiekowały się dziećmi, ale w różnych kręgach kulturowych były uznawane za osoby drugiej kategorii. Spętane przez niedorzeczne zakazy płynące z religii i obyczajów, pozostawały same ze swoimi problemami, słabe uzależnione od ojców, mężów, braci. Bohaterki ,,Gołębiarek'' zupełnie nie pasowały do stereotypowego opisu żydowskiej niewiasty, żyjącej u progu pierwszego tysiąclecia.

            Akcja powieści dzieje się w czasie i miejscu niezwykle odległym od współczesności. Pierwszy wiek, naszej ery rok 71. Rzymianie od roku prowadzą oblężenie twierdzy Maasad, w której schroniła się grupa Żydów. Po niemal trzech latach beznadziejnej walki i rosnącej siły Rzymian, ben Jari wysunął propozycję zbiorowego samobójstwa.             Tak zginęło 900 osób; mężczyzn, kobiet i dzieci. Jednakże, przez trzy lata w Maasadzie toczyło się życie. Jak ono wyglądało ?  O tym opowiadają  kobiety- tytułowe ,,Gołębiarki''.

             Cztery niezwykłe kobiety, których losy splotły się w jedną, wzruszającą i przejmującą historię. Jeal, rudowłosa piękność. Wychowana przez ojca, który obwiniał ją za śmierć matki. Nieszczęśliwie zakochana, nie pasująca do żydowskiej społeczności, naznaczona piętnem morderczyni własnej matki. Riwka, której życie przekreślili rzymscy żołnierze. Z ich rąk zginął mąż bohaterki, a jej córka została brutalnie zgwałcona i zabita. Równie okrutnie skrzywdzona została trzecia bohaterka- Aziza. Wychowywana przez matkę na mężczyznę, aby pozbyć się piętna zgwałconej dziewczynki. Szira- dzisiaj nazwalibyśmy ją intelektualistką, w tamtych czasach nazywana czarownicą. Zna się na medycynie  i ziołolecznictwie. Co więcej, w twierdzy poznaje swojego dawno ukochanego. Pomimo,  że ma męża i dzieci,  jej uczucie do mężczyzny nie wygasło.

             Życie każdej z kobiet jest związane z gołębnikiem. To właśnie gołębie stanowiły jedyną drogę komunikacji Maasadu z resztą świata. Ich losy i życie, toczy się na tle krwawej historii Żydów, często pomijanej lub bagatelizowanej. Bohaterki, kobiety z krwi i kości, mogą być wzorem dla niejednej zagubionej współczesnej dziewczyny, matki, kobiety.

            Powieść Hoffman czyta się jednym tchem. Świetnie skonstruowana powieść historyczna z rozbudowaną fabułą społeczno-obyczajową , daje przekrój społeczeństwa żydowskiego. Oszczędne słowa, ale wzbogacone o niezwykłą symbolikę, tworzą barwny, plastyczny obraz tak bardzo odległej rzeczywistości.

   Kobiecy punkt widzenia na tragiczną sytuację sprzed ponad dwóch tysięcy lat powodują wzruszenia. Piękne opisy życia i przemyśleń kobiet, a także opisy żydowskich rytuałów przesądów, powodują że o książce nie da się zapomnieć. Obrazy stworzone przez autorkę pozostają przed oczyma czytelnika na długi czas. Autorka w najprostszych słowach najpiękniej mówi o rzeczach najważniejszych. To chyba główna zaleta książki. Nadto piękne wydanie, stosunkowo duże litery, powodują że lektura to uczta dla ducha. Polecam każdemu,  warto tej  powieści  poświęcić czas.
Za możliwość przeczytania egzemplarza recenzenckiego serdecznie dziękuję:

Dokąd zmierza ludzkość? Czyli filozoficzne rozważania z Ianem Douglasem

  Patrzącw niebo, widzimy miliony gwiazd. Wielu, z nas nasuwa się pytanie: Czy na którejś z nich istnieje życie? Ian Douglas rozwiewa te wątpliwości , w serii ,,Star Carrier’’. Pierwszy tom pt. ,,Pierwsze uderzenie’’ to preludium, do tego co wydarzy się w drugim tomie pt. ,,Środek ciężkości’’… Autor jeszcze raz udawania, że w wąskim gatunku, o tajemniczej nazwie military science fiction, nie ma sobie równych.

                    Tak właściwie, to, czym jest owy podgatunek fantastyki naukowej? Większość czytelników, widzi popularne scf, jako bezmyślną walkę kosmitów. Nic bardziej mylnego! Wykorzystanie obecnego stanu wiedzy naukowej oraz dodanie do niego zaawansowanych, futurystycznych przemyśleń, na temat tego, jakim torem potoczy się współczesny świat, to nie lada wyzwanie. Takie pisarstwo wymaga od autora nie tylko wyobraźni, ale i gruntownego wykształcenia .Autor wprost idealnie spełnia te warunki.

                    Ian Duglas, a właściwie William H. Keith, pisarz, o niezwykłym dorobku literackim. Napisał ponad sto książek, z których większość została umieszczona na liście bestsellerów : ,, New York Time'sa''. Niestety, w Polsce zostały wydane zaledwie dwie książki z serii ,, Star Carrier''. Keith żongluje gatunkami literackimi. Pisze technothrillery polityczne (cokolwiek to jest), powieści historyczne, kryminały, a także... military science fiction. Tematy związane z nauką jak również z militariami i wojskowością, nie są obce pisarzowi. Weteran wojny w Wietnamie, były członek Korpusu Medycznego Stanów Zjednoczonych, wykładowca na Uniwersytecie w Pensylwanii i... można tak wymieniać. Autor, dzięki wszechstronnemu wykształceniu, wie, o czym pisze. Potężna dawka rozrywki i równie ogromna doza wiedzy. ,,Star Carrier’’ to niemalże z naukową precyzją stworzona wizja świata w XXV w

                Pierwszy tom, kończy się spektakularnym zwycięstwem Ziemian nad Turuschami. Admirał Koening, zostaje okrzyknięty bohaterem, awansuje, a Konfederacja Teksańska oferuje mu tytuł prezydenta. Każdy byłby zadowolony, z takiego obrotu spraw, ale nie główny bohater. Oddany żołnierz, niemalże wychowany w kosmicznym dronie, nie chce rozstawać się z służbą wojskową. Co więcej pragnie przesunąć tytułowy środek ciężkości daleko poza granice wroga. Jak łatwo się domyślić senatorzy Konfederacji są całkowicie przeciwni takiemu rozwiązaniu. Nastawieni pokojowo politycy chcą rozpocząć pertraktacje pokojowe z Imperium Sh’daar, z którym toczyli zacięte boje, niespełna dwa miesiące wcześniej. Zbuntowany admirał postanawia działać na własną rękę. Jak potoczy się dalsza akcja? Wystarczy sięgnąć po Środek Ciężkości.

Seria jest powiązana ze sobą, aby odnaleźć się w pierwszym tomie, niezbędne jest przeczytanie pierwszej części, czyli Pierwszego Uderzenia. Nie znajdziemy w nim wątków obyczajowych, ani portretów psychologicznych bohaterów. To klasyka gatunku w najczystszej postaci. Opisy broni, walk, a nawet stopni wojskowych, tworzą z niej powieść od początku do końca militarną. Drugi tom porusza już nieco inne wątki. Mamy tutaj rozbite małżeństwa, wpływ pracy na życie prywatne, czy mniej lub bardziej udane próby analizy postaw psychologicznych bohaterów.

Sami bohaterowie są wykreowani w dużo ciekawszy sposób. Są przedstawieni jak ludzie nam bliscy, z własnymi słabościami, emocjami i namiętnościami. W podobny sposób pisarz zaprezentował obcą cywilizację Turuschów. Koncepcja ich umysłu, który składa się z trzech części, a mianowicie umysłu: Ponad-Poniżej- Tutaj, do złudzenia przypomina freudowską teorię Id-Ego- Super ego. Kolejnym plusem tej książki jest fakt, że wątki poboczne dotyczące życia prywatnego bohaterów, zostały tutaj dopowiedziane i rozwinięte. Dynamika w opisie bohaterów, sprawia, że od książki trudno się oderwać.

             W gatunku military science fiction niezbędne są odniesienia do nauki czy techniki. W powieści znajdziemy ich, co nie miara. Oprócz opisów planet, okraszonych informacjami na temat: fauny, flory czy zjawisk fizycznych na niej zachodzących, autor funduje czytelnikowi wędrówkę przez wszystkie epoki historyczne. Autor cytuje Juliusza Cezara, nawiązuje do średniowiecznego badacza Korneliusza z Agrypy czy zachwyca się przemianami zachodzącymi w renesansie. Nazwisko Einsteina czy postaci historyczne takie jak Helmut von Moltke pojawiają się niemal na każdej stronie. Dzięki temu zapaleni fizycy poznają trochę historii, a kochający czytać humaniści dowiedzą się, czym jest Prawo Moya. Co więcej, autor, już od pierwszej części dopisuje alternatywną historię do wydarzeń z XXI wieku. Pisze, czym skutkuje polityka ustępstw wobec Chin czy zbytnie eksploatowanie złóż naturalnych. Między wierszami możemy wyczytać, jak autor odnosi się do innych religii,  jaki ma stosunek do Islamu. Gratka dla miłośników polityki? Dlaczego nie, biorąc pod uwagę, fakt, że autor, (weteran wojny w Wietnamie), zna mechanizmy konfliktów oraz dyskusyjny udziału polityków w działaniach zbrojnych. Poza tym, sama Konfederacja Teksańska przypomina swoją działalnością ONZ i odwieczny dylemat: wypowiedzieć wojnę czy też nie?

                     Książkę czyta się niezmiernie szybko. Duże litery i dość obszerne marginesy ułatwiają lekturę. Wrażliwszych czytelników mogą odstraszyć przekleństwa, nieodłączny element wojskowego życia, a także momentami slangowy, kolokwialny język.

                   ,,Star Carrierr ‘’ nie jest czytadłem, które zachwyci każdego czytelnika. Nie każdy lubi czytać o wojnie, polityce i obcych cywilizacjach. Jeśli nie należysz do tej grupy, zakochasz się w pisarstwie Iana Douglasa. ,,Punkt Ciężkości’’ to intelektualna rozrywka na wysokim poziomie, a po jej  lekturze  każdy czytelnik zada sobie pytanie ‘’Co to znaczy być człowiekiem’’

Za możliwość przeczytania dziękuję:

Pochwalę się...

Witam :) Jestem niezmiernie się cieszę, gdyż w odstępie tygodnia, może tygodnia i troszkę przybyły do mnie egzemplarze recenzenckie. W ten sposób, uzbierał się potężny stosik. Zresztą sami zobaczcie :)

Zacznę od góry:
1. ,,Star Carrier- środek ciężkości, tom II'' autor: Ian Douglas, wydawnictwo: Dargeus. Egzemplarz recenzencki otrzymałam dzięki uprzejmości Grupy Hatak. Recenzja pierwszego tomu: TUTAJ
2. ,, RU'', autor: Kim Thuy, otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictw:a Drzewo Babel
3.,, Rozbroić narcyza'', autor: Wendy T. Behary, otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa: GWP
4. ,,Gołębiarki'', autor: Alice Hoffman, otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa: Wielka Litera
5.,,Bracia Hioba'', autor: Rebeca Gable, otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa: Epika
6.,, Bez ograniczeń'', autor: Chrissie Wellington, otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa: Galaktyka
7. ,,Zaklinacz lwów'', autor: Tony Park, otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa: Galaktyka
8.,, ULTRA Maratończyk'' autor: Dean Karnazess, , otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa: Galaktyka
9.,,Fotografuj sercem'' autor; Shutter Sisters, pod redakcją Tracey Clark, , otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa: Galaktyka
Od Grupy Hatak otrzymałam kilka audiobooków, jednak mój aparat w telefonie nie podołał zadaniu, jakim było sfotografowanie ich :)
1.,, Miecz Aniołów''- Jacek Piekara
2. ,,Ja inkwizytor"- Jacek Piekara
3.,, Charakternik''-Jacek Piekara
1,2 czyta Janusz Zajda, a trzeci Tomasz Sobczak. Wszystkie pochodzą z wydawnictwa CD MP3
Jednakże, to nie wszystko:
4. ,,Kseoncyd''
5.,,Gra Endera''
Wszystkie pochodzą z wydawnictwa: Biblioteka Akustyczna

Za wszystkie serdecznie dziękuję. Recenzje ukarzą się w najbliższych postach.

Teraz troszkę mniej przyjemna część. Oprócz książek, z których jak piszę po raz setny bardzo się cieszę, przyszła do mnie paczuszka (a raczej kilka pokaźnych paczek) podręczników akademickich. Szkoda, że mnie nie widzicie, bo gdy oglądam ten stos w oczach mam autentyczne przerażenie:

Przerażeni, bo ja bardzo.Oszczędzę wam opisów   :) Do tego zakupiłam sobie zeszyciki, aby nieco uprościć wiedzę zawartą w tych opasłych tomiskach.

PS. Wszyscy moi znajomi się z nich śmieją, bo podobno na studia nie kupuje się zeszytów. A co mi tam, jeszcze nabyłam oprawki i misternie je oprawiam,a po prawej widać kawałek mojego łóżka:) Chciałam jeszcze kupić naklejki na zeszyty, ale to by było małe przegięcie. Prawda ? :)

PS2. Przepraszam za jakość, ale mój telefon z rzadka służy do robienia zdjęć. :)

Nauka a fikcja. Najbliższa przyszłość czy wróżenie z fusów ?

O tym, że gatunek ludzki stanowił zagrożenie dla Ziemi, wiedzieli już nasi przodkowie. Jednak, jeśli uświadamia to inny gatunek, mieszkający na planecie, którą chcą skolonizować Ziemianie, sprawy zaczynają się komplikować. Dlaczego? Wystarczy przeczytać: ,, Star Carrier: Pierwsze uderzenie''

                Takie problemy, niemal natury egzystencjalnej, stawia przed czytelnikiem Ian Duglas, a właściwie William H. Keith. Autor, o niezwykłym dorobku literackim. Napisał ponad sto książek, z których większość została umieszczona na liście: ,, New York Time'sa''.Niestety, w Polsce zostały wydane zaledwie dwie książki z serii ,, Star Carrier''. Keith żongluje gatunkami literackimi. Pisze technothrillery polityczne (cocokolwiek to jest), powieści historyczne, kryminały, a także... militarne science fiction. Właśnie do tego gatunku należy recenzowana przeze mnie książka. Autor, nie jest laikiem w tej dziedzinie. Weteran wojny w Wietnamie, były członek Korpusu Medycznego Stanów Zjednoczonych, wykładowca na Uniwersytecie w Pensylwanii i... można tak wymieniać. Autor, dzięki wszechstronnemu wykształceniu, wie o czym pisze. Niemalże z naukową precyzją tworzy militarną wizję świata w XXV w.n.e

                    Akcja powieści dzieje się we wrześniu i październiku 2404r. na pokładzie statku kosmicznego, o sugestywnej nazwie Ameryka. Głównymi bohaterami są żołnierze Marines, którzy walczą z istotami, którym nie podoba się szybki rozwój ziemi. Owe istoty to Turuschowie, należąće do imperium Shadaarów. Ni to zwierzęta (żywią się za pomocą fotosyntezy). Ni to rośliny, myślą i działają jak ludzie. I to właśnie ludziom zarzucają zbyt wysoki rozwój techniki i nauki. Eksperymenty DNAm, galopujący kolonializm może doprowadzić do... wojny. Uczestniczą w niej pracownicy Kongresu Międzyplanetarnego (coś podobnego do Kongresu ONZ), którzy wysyłają żołnierzy na wojnę w imię pokoju. Skąd my to znamy? Jednak, to tylko początek smaczków, o zabarwieniu politycznym, jaki serwuje nam autor.

                      Main Charkters- czyli żołnierze Marines, a wśród nich aspołeczny Trevor Gray, walczą z dronami Turuschów. Douglas daje czytelnikowi niepowtarzalną możliwość przejęcia sterów statku i walki. Nuklearne eksplozje, awaryjne lądowania, widziana oczami żołnierza. Opanowanie pola walki, wydawanie rozkazów, widziane oczami dowódcy. Czytelnik może to przeżyć na własnej skórze ! Stwierdzenie nad wyrost? Wystarczy przeczytać kilka plastycznych opisów, czy zapoznać się z kawałeczkiem nomenklatury Marynarki Wojennej. Od pierwszej do ostatniej strony czuć, że autor jest ekspertem, w dziedzinie, którą opisuje. Smaczku dodaje specyficzna narracja, widziana z różnych stron- żołnierzy, dowódcy i wroga. W pewnym momencie czytelnik dochodzi do wniosku, że nie wie po której stronie się opowiedzieć. Tą nieco zawiłą narrację porządkuje autor, szczegółowymi opisami, dnia, miejsca i godziny, w której dzieje się akcja. A tak poza tym zastanawialiście się ze Echo Whisky to tak na prawdę empty weapon czyli brak broni. A Wy myśleliście, że tylko uliczni blokersi mają swój slang.

                          Jestem osobą dziwną, bo interesuję się polityką i to nie tylko polskim piekiełkiem. W książce doszukałam się średnio co dziesięć stron, nawiązań do bieżących ( tych z XXI wieku) problemów, konfliktów czy zamachów. Owy XXI jest bazą rozważań autora. Choćby: 100 lat po atakach na WTC, podpisano Białą Konwencję (co to za dokument, zdradzać nie będę), w XXII wieku wybuchła wojna chińsko-zachodnia, a kraje arabskie, które się zliberalizowały np. dopuściły kobiety do udziału w polityce przetrwały. Poza tym wspominany przeze mnie Kongres Międzyplanetarny to wypisz wymaluj, nieudolni urzędnicy ONZ. Wypowiedzieć wojnę czy nie? Pytanie, które dziś jest bardzo na czasie ( sprawa Syrii) czy opisy obozów dla uchodźców (tego nie trzeba wyjaśniać).

                             Niestety książka nie stanie się bestsellerem. Dlaczego? Niewielu interesuje taka tematyka. Trzeba się orientować w tym co się dzieje na świecie, bo inaczej książka stanie się tandetnym opisem jakiś tam światów które nigdy nie było i nie będzie. Czytelniku jeśli wolisz czytać książki obyczajowe to przy nich pozostań. Autor plastycznie i bez skrupułów opisuje wojnę. Jeśli masz słabe nerwy odpuść.  Jeśli nie spełniasz ani jednego ani drugiego punktu, przeczytaj serię Star Carrier. Tymczasem, parzę sobie kawkę i zabieram się za drugi tom.

,,..odmawiam prawa do mierzenia przeszłości i przyszłości własną miarą''

Znowu zrobiłam sobie za długą przerwę, ale tym razem jestem usprawiedliwiona. Czytałam trudną książkę, w sumie to bardzo trudną, a w sumie to miałam nie lada wysiłek intelektualny ! Pewnie wiecie z treści cytatu, że chodzi o .... Zniewolony Umysł.

      

        Moje słowa są równocześnie protestem. Doktrynie odmawiam prawa do usprawiedliwienia zbrodni popełnianych w jej imieniu. Współczesnemu człowiekowi, który zapomina o tym, jak nędzny jest w porównaniu z tym, czym może być człowiek- odmawiam prawa do mierzenia przeszłości i przyszłości własną miarą.

          

           Z Czesławem Miłoszem spotkałam się w szkole podstawowej, biorąc udział w jakimś konkursie recytatorskim. Laureat Literackiej Nagrody Nobla, z 1980 r. Poeta, prozaik, esteta, prawnik, jak tłumaczy ciocia Wikipedia. Jednym słowem nasze dobro narodowe. Debiutował w grupie poetyckiej Żagary ( uwielbiam ich wiersze), studiował w Wilnie. Podczas II WŚ, lepiej znany jako Jan Syruć. Później romans z komunizmem, który skończył dość szybko, bo już w 1951 jego dzieła objęto cenzurą. Niestety, plama w życiorysie pozostała, dlatego między innymi autor napisał Zniewolony Umysł.

         

           W czym tkwi fenomen komunizmu ? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć autor. Sięga do źródeł, czyli swojego mistrza, jeszcze z czasów Żagary, czyli Witkiewicza. w pierwszym rozdziale Murti-Bing, opisuje, jak Witkacy przewidział funkcjonowanie zbrodniczego systemu, jakim jest komunizm. Miłosz zastanawia się nad fenomenem Witkacego, który już za czasu rewolucji październikowej (znowu odsyłacz do wiki, podstępna edukacja) przewidział, że hasła głoszone przez czerwonych, to podwaliny imperium, które okrucieństwem, przewyższało III Rzeszę. Takie hasła potrzebują odpowiedniej ideologii. Miłosz w jeszcze prostszych słowach wyjaśnia ją w rozdziale trzecim- Ketman. Kto choć trochę orientuje się w systemie totalitarnym, zrozumie przesłanie Ketmana. Totalna inwigilacja, totalne oddanie wodzowi i doktrynie, totalne zniewolenie. Oczywiście taki filozofia potrzebuje wroga. Pewnie wiecie o kogo chodzi ? Zły, zbrodniczy, kapitalistyczny Zachód. Demokracja, jako zniewolenie robotników przez burżujów. Jak wyprać mózg nawet inteligentowi, w rozbrajająco szczery sposób wyjaśnia autor. Do biednych robotników przychodzi człowiek, który mówi że przywróci równość, wolność i zapełni brzuchy biednych robotników, kosztem mieszczańskiej, burżuazyjnej klasy wyzyskiwaczy. Taki robotnik mający widmo nakarmienia pięciorga dzieci i ciężarnej żony, jak gąbka wchłonie takie hasła. No i mamy komunizm. Skoro to totalitaryzm to muszą być ofiary, osoby które nie pasują do systemu. Miłosz pisze, o Alfie intelektualiście, moraliście który dostosował się do czasów i pisał wiersze w stylu Stalin, Słońce Narodu, choć przed wojną był konseratystą, biegał do Kościoła i ścigał Żydów. Takich poetów po wojnie było co nie miara...  W opozycji do nich był poeta Beta. Biedny pokrzywdzony przez II WŚ, pobytem w obozie czy trudem wojennego życia, nie może odnaleźć się w powojennej rzeczywistości. No i ostatni. Gamma, który z wolnomyśliciela stał się zniewolonomyślicielem (obiecuję to był ostatni neologizm w moim wydaniu) i Delta, skomplikowany twór, który chcąc być głosem narodu i wnieść choć trochę wolności w niewolę, przysporzył wielu problemów władzy. A na końcu tego ogonka, człowiek. Największy wróg systemu.

         

          Kolejna książka, którą mogą postawić na półce: panteon świtowej literatury. Cieszę się że dopiero teraz przeczytałam Zniewolony Umysł. To trudna lektura, do której trzeba się przygotować. Odniesienia do wydarzeń historycznych czy dzieł sprzed 100 lub 200 lat mogą przysporzyć trochę problemu. Poza tym język jest na prawdę na wysokim poziomie, w końcu jej autorem jest Noblista. Książka przypomina długi wykład, do którego trzeba się przygotować. Warto. W Polsce każdemu wydaje się, że jest specjalistą i może moralizować tak jak Alfa. Wielu do tej pory umoralnia Miłosza.  Tak najlepiej prawda? Nie wiedzieć nic o czasie, w którym żył autor, a w ogóle to dorastać i dojrzewać w Wolnej Polsce, a potem bawić się w głos sumienia. Czy do takich ludzi jest skierowana książka? Myślę, że nie, oni i tak nie zrozumieją. Zniewolony umysł to manifest dla ludzi wolnych od nienawiści. Krzyczcie, że Miłosz, Szymborska czy Bauman to komuchy, a nie wiedzcie, kiedy wybuchły strajki w Stoczni Gdańskiej.

             Ostatnio były lekkie recenzje. Czas na coś ambitniejszego, ale teraz robię sobie odpoczynek i czytam coś lekkiego.

autor: Czesław Miłosz

tytuł: Zniewolony Umysł 

wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

data wydania: 2009 (data przybliżona)

ISBN: 978-83-08-04405-6

liczba stron: 280

ocena: 6/6

English Matters nr 42, uczymy się języków :)

Egzemplarz recenzencki, English Matters otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Colorful Media. Nie trzeba wielu słów opisu, czasopismo jest idealne dla osób, które uczą się angielskiego (nie zależnie od poziomu zaawansowania) jak również dla wszystkich pasjonatów języka i kultury brytyjskiej. Każdy znajdzie coś dla siebie w spisie treści, przejrzystym i podzielonym na kilka kategorii

	aktualne informacje, ciekawostki, bieżące tematy
	znane osobistości, tematyka społeczna
	kultura i tradycja państw anglojęzycznych i nie tylko
	zagadnienia związane z ochroną środowiska
	rozrywka, hobby, pomysły na spędzenie wolnego czasu
	ciekawe miejsca na świecie
	tematycznie podane słówka do nauki, a także krzyżówki itp.

Ponad to, do większości tematów dołączone są nagrania MP3, dzięki którym nie tylko ćwiczymy rozumienie tekstu czytanego, ale i słuchanego. Przy okazji możemy osłuchać się z wymową native speakerów. To bardzo przydatne, szczególnie na różnego rodzaju egzaminach np. maturze.
Już pierwszy artykuł o Akronimach w Krzywmy Zwierciadle, przekazuje on wiedzę w nietypowy i humorystyczny sposób, którego nie znajdziemy w żadnym podręczniku np.

DIET (Do I eat today)

Co więcej ? Ciekawe artykuły, choćby dla fanów filmów czy historii. Jednym Słowem szerokie spektrum zainteresowań. W najnowszym numerze miłośnicy mody będą uradować, czytając artykuł o Jasper'ze Conran'ie, brytyjskim projektancie mody. Co Brytyjczycy nosili kiedyś, a co ubierają dzisiaj ? Zwolennicy aktywnego wypoczynku na dwóch kółkach, mogą przeczytać wywiad z Andrew'em Sykes'em , który przemierza świat na rowerze. Przy okazji możemy poznać budowę roweru, przydatne słownictwo, które na pewno przyda się, na niejednych zagranicznych wyprawach rowerowych. Dla dbających o urodę, na kolejnych słowach znajdziemy ciekawy esej o operacjach plastycznych, również okraszony przydatnym słownictwem.

W English Matters nie zabrakło garści informacji o kulturze. O tym, że gwiazdy lubią szokować, a szczególnie jeśli chodzi o przemysł muzyczny, udowadnia Daniel Standford, w artykule''Any news is a Good News'. Tajemnice angielskiego humoru, zostały odsłonięte na następnych stronach. 'Nic do śmiechu' głosi tytuł artykułu, czy aby na pewno ? Co jeszcze ? Obszerny artykuł dla fanów, 'Igrzysk Śmierci', o ekranizacji bestsellerowej serii, a ciekawi świata mogą poczytać o podróżach na Kubę.

To tylko niektóre z wielu tematów jakie serwuje nam ostatni numer English Matters. Warto przeczytać od deski do deski/ Poza tym na jednej z ostatnich stron znajdziemy ciekawą ofertę wydawnictwa Edgar pt. 'Angielski z kryminałem'. Jako, że lubię ten rodzaj literatury, w połączeniu z nauka angielskiego, możne stać się przydatnym i pożytecznym.

***

Wszystkie grafiki pochodzę ze strony wydawnictwa